foto: Jef Aérosol
O kerkklok van mijn dorp,
Klaaglijk in de kalme namiddag,
Tot binnen in mijn ziel weerklinkt
Je elke en iedere klepelslag.
En zo langzaam is je luiden,
Zo bijna triest van dit leven,
Dat je eerste slag zelfs lijkt
Reeds eerder te zijn gegeven.
Al luid je ook nog zo nabij
Wanneer ik langsloop, dwalend immer,
Je bent als een droom voor mij
Je klinkt in mijn ziel van ginder.
Bij elke slag van jou in mij,
Trillend in de open hemel,
Voel ik verder het verleden,
Voel ik verlangen dichterbij.
Uit: Gedichten
Fernando Pessoa
