Over zee

29 april 2011



"Het waait hier harder dan beneden. Ione neemt mijn hand en knijpt erin. We zetten nog een kleine stap vooruit.
Voor we springen moet ik een lichte weerzin overwinnen. Ione telt af, zo zijn we het gewoon. We trekken elkaar mee, en dan is het te laat. In een flits zie ik het water onder me, dat glinstert alsof het bedekt is met glasscherven, en het nadert zo snel dat ik geen tijd heb om het te bevatten. Een daverende schok. Mijn hoofd lijkt te zullen barsten, een intense warmte verspreidt zich over mijn lichaam. Naar adem happend kom ik boven. Eenmaal veilig op het strand stroomt er een gevoel door me heen dat met niets te vergelijken valt. Ik voel me onwezenlijk licht. Ik wil meteen opnieuw. Het is verslavend."

Van begin tot het einde was ik geraakt door dit prachtige boek geschreven in een rijke poëtische taal.