Jeroen Toirkens
Een zwarte fysiotherapeut op IJsland nodigde me uit
voor een wandeling. Hij keek naar mijn heupen
en ik zag een toekomst. Hij zei: 'Je houding is verkeerd.'
Schouders naar achter borst vooruit.
Ik sjokte door de sneeuw bleek als mijn omgeving
en hij bewoog zich magistraal in het wit.
Toen hij me op de top van de Vatnajökull wees
kraakte de sneeuw onder mijn voeten.
De aardkorst scheurde tot ik rechtop
onder een ijskap stond. Zo kon ik net over het ijs
de wereld in kijken waar de fysiotherapeut
me op zijn knieën de hand reikte.
IJswater rond mijn voeten klatert in een diepte
waar ik met een enkele stap in kan verdwijnen.
Het is wit in mijn hoofd. Kan iemand me details geven?
Ik sta in het midden van een verbijsterd heelal.
uit: Jaja de oerknal
Maria Barnas
