I
het spijt me dat ik je zo lang niet schreef
je zei nog dat ik de woorden moest vast
houden, je hebt gelijk, tijd is abstract
het helpt als je er iets concreets tegenover
stelt, glazen wast, brieven schrijft of een reis
onderneemt maar je bent niet gemaakt
zeg je zelf, om het huis uit te gaan, om los
van de bedrand te komen de ramen te openen
je kunt je wel voorstellen hoe het hier is, het
licht maakt het landschap transparant, en
onszelf, het verleden lijkt onbestemd als
de toekomst, de winter eindigt hier laat, ver
in zee liggen heuvels, een vergankelijk
koninkrijk, geen haven zo ver je kunt zien
wij blijven hier nog wat langer misschien
Miriam van Hee
ook daar valt het licht
