Boekenkast/ zu Hause

Martina Issler

Hij zegt dat ik te veel boeken heb.
Ze passen niet in ons nieuwe huis. Wie heeft er nog papier
in deze tijd en moet je alles wat je leest bewaren?

De ruimte tussen de minderende man en mij
wordt massief terwijl ik verspringende ruggen probeer
te lezen als partituur. Kun je geen opslagruimte huren?

Ik ben uit de boeken voortgekomen en de boeken
bestaan uit mij begint het klein in mij te dreinen.
De man trekt zich terug in de tussentijd

die op ons leven lijkt. Ik neem gestaag toe
en dat ik soms boeken ben verzwijg ik. Het gewicht
van geheimen vertraagt. Hij beschermt zijn gezicht

voor een vlaag boeken. Ze komen op me af
zegt hij. Dat moet je niet persoonlijk nemen.

uit: Jaja de oerknal
Maria Barnas

Zelfs nu nog kon een plank met verlaten boeken in een B&B of een hotel aan zee Madeleine ontroeren. Ze liet haar vingers over de met zout bevlekte omslagen glijden. Ze trok bladzijden los die door de zeelucht aan elkaar geplakt zaten. Voor paperbacks - thrillers en detectives - voelde ze geen mededogen. Het achtergelaten gebonden boek, de omslagloze Dial Press-uitgave uit 1931 met de vele koffiekringen, die raakten haar hart. Haar vrienden mochten haar naam op het strand roepen, de barbecue mocht al begonnen zijn, maar Madeleine ging even op haar bed zitten lezen om zo'n, zielig oud boek een beetje op te beuren.

uit: Huwelijk
Jeffrrey Eugenides
vertaling: Jan de Nijs en Gerda Baardman

A wandering boek

Toda Katsuhisa

Boeken zijn voor mij een thuis. Boeken creëren geen thuis - ze zíjn een thuis in de zin dat je, net zoals je met een deur doet, een boek opent en naar binnen gaat. Daarbinnen is een ander soort tijd en een ander soort ruimte.
   Er is daar ook warmte - een haard. Als ik ga zitten met een boek, krijg ik het warm. Ik weet dat van de kille nachten op de stoep.

Uit: Waarom gelukkig zijn als je normaal kunt zijn?
Jeanette Winterson
Vertaling: Maarten Polman

Ryuta Iida

 A Key

Katsuhisa Toda

Het begint - maar wanneer begint zoiets, welke tekenen zijn de eerste? Het begint met het woord 'boek', het woord dat haar maar niet te binnen wil schieten wanneer ze op een middag voor mijn bibliotheek staat en vraagt wanneer ik nog 's, je weet wel, zo'n ding, of ik binnenkort weer 's - en ze brengt haar handen met de vingers gestrekt naast elkaar en klapt ze open en dicht. Of ik dat nog 's ging doen, dat schrijven, hoe heet dat, zo'n ding. Ze geeft mijn vader een por met de elleboog: Zeg jij het, jij weet het.

Uit: Gestameld liedboek
Erwin Mortier

Otto van Rees

Adya in Bateau Lavoir



Ik heb overal naar rust gezocht, maar vond die slechts wanneer ik in mijn eentje met een boekje in een hoekje zat.

Thomas à Kempis

Uit: Een boek per dag

Nina Sankovitch

Mike Stilkey schildert op papier, op linnen, op muren én op boeken:

Maria

Helene Schjerfbeck

Lezen is een daad verzet in een landschap vol afleiding....Het verlangt van ons dat we ons tempo aanpassen, dat we weer rekening houden met tijd. Op de helft van een boek aangekomen kunnen we niet anders dan geduldig zijn, moeten we elk ding in zijn moment laten zijn, het verhaal voor laten gaan. We kunnen de wereld heroveren door ons er een klein beetje van terug te trekken, door een stap terug te doen van het lawaai.

Lees het artikel We hebben dode bomen nodig van Johann Hari in Trouw van vandaag. Bovenstaand citaat uit dat artikel is afkomstig uit: The Lost Art of Reading - Why Books Matter in a Distracted Time van David Ulin