De zwaluwen vliegen uren om de schuren
en hun dromen vol verlangen
blijven in de bomen hangen
en af en toe, misschien wel moe,
moeten ze met hun vergroeide voeten
dalen op de draden tussen hoge ijzeren palen.
Zwaluwen in tweeduister
als zwarte noten op vijf lijnen,
het vervlogen liedje van de zomer.
Leendert Witvliet
Uit: De vier jaargetijden
