De wonderjaren van Henry Bright

11 mei 2012





Henry Bright is net teruggekeerd uit de 1e W.O. die hij heeft overleefd dankzij de hulp van een engel.
Als zijn zoon, de nieuwe hemelkoning wordt geboren, sterft zijn vrouw in het kraambed.
Als ook zijn huis nog afbrand en hij achtervolgd wordt door een kolonel en zijn twee zoons gaat Bright samen met zijn kind, een paard en een geit op weg.
De hele reis heb ik intens met deze eenzame held meegeleefd. Het was spannend, meeslepend en heftig. Ongelooflijk goed geschreven en een genot om te lezen.
Een mooi debuut van de singer-songwriter Josh Ritter.

Ze was bijna onbestaanbaar mooi en haar ogen liepen zo over van onuitputtelijke troost dat Bright het gevoel had dat ze hem, als hij de kerk iets eerder was binnengekomen, met het grootste genoegen alle liefde en begrip zou hebben gegeven waar hij ooit behoeft aan zou hebben gehad, of die hij ooit zou hebben gewenst. Maar helaas mocht dat niet zo zijn, want haar gezicht was net gevangen op het moment dat het zich toekeerde naar de andere figuur die haar gebeden kwam verstoren.
Die andere indringer was een engel; het had haren als strengen vuur, vleugels die waren ingelegd met ogen in alle stadia van openen en sluiten, en witte gewaden die op dat moment, het moment dat het verscheen, erachteraan sleepten. Het was niet te zeggen wat de engel precies tegen het meisje zei, maar zo mooi was ze, zo beheerst en fatalistisch was de poëzie van haar gezicht vergeleken met de dringendheid van dat van de engel, dat Henry Bright op slag verliefd op haar werd en als verlamd naar haar opstaarde.

Josh Ritter