Rothko
bij de uitgang. De mensen laten mij
hun bonnen zien, ik kijk ze aan en draai
de pakjes om, ik stel ze vragen
tot ik weet wat ik ga doen. Achter mij
kies ik een kleur, een folie en een lint.
Drie lagen wikkel ik om de cadeaus,
ik heb geen haast, ik slijp er krullen in.
De klok staat stil als ik confetti knip.
uit: Wat ik met de sleutel moet
Vrouwkje Tuinman
