'Op de schoorsteenmantel van de dichtgemaakte haard hing een verzameling blankhouten lijstjes, foto's en reproducties, centraal in het allegaartje herkende hij de kleuren en de rust van Edward Hopper. Hij wou de vrouw in de treincoupé zijn, piekfijn uitgedost, verscholen onder een hoed, verdiept in een boek. Alleen.'
Fragment uit: Post mortem - Peter Terrin
