Persoonlijk ben ik niet zo'n liefhebber van korte verhalen maar deze verhalen van Lydia Davis zijn geniaal!
"Maar er is nog een ander probleem dat ik Bob nu al een paar weken wil beschrijven: eindelijk, halverwege je leven, ben je slim genoeg om in te zien dat het allemaal niets voorstelt, zelfs succes stelt niets voor. Maar hoe kan iemand leren zichzelf als niets te zien als ze al zoveel moeite heeft gehad zichzelf als iéts te zien? Het is zo verwarrend. Je bent de eerste helft van je leven aan het leren dat je toch iets bent, en nu moet je de tweede helft leren jezelf als niets te zien. Je bent een negatief niets geweest, nu wil je een positiefs niets zijn. Ik ben begonnen aan een poging, deze eerste dagen van het nieuwe jaar, maar tot dusver is het behoorlijk lastig. De hele ochtend ben ik zowat niets, maar tegen het eind van de middag begint wat iets in me is zich te laten gelden. Dit gebeurt vele dagen. Tegen de avond zit ik vol met iets, en het is vaak iets lelijks en opdringerigs. Dus wat ik op dit moment denk, is dat ik te hoog mik, dat niets misschien te veel is, om te beginnen. Misschien moet ik voorlopig elke dag alleen maar proberen een beetje minder te zijn dan ik gewoonlijk ben."
Uit: Nieuwjaarsvomen - Varianten van ongemak en andere verhalen
Auteur: Lydia Davis
Vertaald door: Peter Bergsma
