Soms landde een vliegende vis voor onze voeten, spartelend en buiten adem, waarna een van ons - meestal was het een van de vissersdochters hem opppakte en terug het water in smeet. Of er verscheen vanuit het niets een school dolfijnen die urenlang met de boot mee zwommen en sprongen. Op een kalme, windstille morgen toen de zee zo vlak was las een spiegel en de lucht een fonkelende blauwtint liet zien, verrees plotseling boven het water de gladde, zwarte flank van een walvis, die toen weer verdween, en even vergaten we adem te halen. Alsof je in het oog van de Boeddha keek.
Het thema van de boekenweek die 8 maart begint is Ondertussen ergens anders, over reizen gaat het dus.
Dit boekje verhaalt over een niet zo vrijwillige reis van een groep vrouwen ergens aan het begin van de vorige eeuw: Japanse bruiden, op weg van Japan naar hun onbekende echtgenoot in Amerika. Veel keus hadden ze meestal niet, deze soms piepjonge vrouwen en de verhalen over het leven in Amerika in de brieven die hun echtgenoten hen stuurden blijken meer fictie dan waarheid te zijn.
In een prachtige, verstilde haast hypnotiserende stijl maakt de schrijfster ons deelgenoot van de lotgevallen van deze vrouwen, het harde leven, het heimwee, de armoede en het isolement.
Lezen! Een aanrader.
