"Ze keek naar dat huis, voor haar, en dacht aan de wonderlijke bestendigheid van dingen in de nimmer stilstaande stroom van het leven. Ze bedacht dat het is alsof je telkens als je ze meemaakt een soort dun laagje lak op ze achterlaat, de verf van bepaalde emoties die gedoemd zijn door het zonlicht te verschieten tot herinneringen."
Vertaling: Manon Smits
